دلیل عقلی بر حرام بودن رقص
رقص هم از عواملی است که باعث میشود اختلال در مغز به وجود آید. البته عامل اصلی رقص کردن همان موسیقی است،شما خود نگاه کنید آزمایش کنید. ابتدا بدون آهنگ و ساز برقصید ببینید خوشتان میاید یا نه بعداً موسقی گذاشته و سپس برقصید، خواهید دید حسّ بهتر و والاتری خواهید داشت و بیشتر خواهید رقصید. خُب پس عامل اصلی رقص موسیقی شُد، حالا برای شما دلیل عقلی و پزشکی برای حرام بودن موسیقی میاریم.
دلیل حرام بودن موسیقی; دانشمندان فیزیولوژی دستگاه عصبی انسان را به دو قسمت تقسیم میکنند; ا)سمپاتیک ۲)پاراسمپاتیک
وظیفه اعصاب سمپاتیک در بدن عبارت است از: تنگکردن رگها،اقباض عضلات صاف، ایجاد ترشح و تظیل فشار خون
این دو قسمت از اعصاب نباتی(سمپاتیک و پاراسمپاتیک) چون در بدن اعمال مخالف یکدیگر انجام میدهند تا هنگامی که از خارج تحریکاتی بر آنان وارد نیاید به موازات یکدیگر فعالیت کرده، نظم و تعادل بدن را حفظ میکنند; ولی اگر در اثر تحریکات خارجی ، تعادل این دو سلسله عصبی از بین برود ضررهای فراوان و اختلالات روانی بیشماری برای شخص به بار خواهد آمد.
یکی از مهمترین عوامل تحریک خارجی که توازن و تعادل بین سمپاتیک و پاراسمپاتیک را بر هم میزند، ارتعاشات موسیقی است. موسیقی با نواهای حزن انگیز و یا با آهنگهای نشاط انگیز خود گاهی آنچنان تعادل بین اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک را از بین میبرد که اصول زندگی حیوانی ، یعنی جذب ، دفع، هضم ،ترشحات، ضربان قلب و فشارخون و مایعات دیگر را مختل ساخته و شخص را بهامراض فراوانی نزدیک میسازد.
دکتر(ولف آدلر) پرفسور دانشگاه کُلمبیا میگوید; بهترین و دلکشترین نواهای موسیقی شوم ترین آثار را روی سلسله اعصاب انسان باقی میگذارد. کشفیات وی چنان در آمریکا تأثیر کرد که هزاران نفر طرفدار او شدند و موسیقی را بر خود حرام کرده و تقاضای جلوگیری از کنسرت عمومی کردند._موسیقی عامل ضربان و سکته قلبی، موسیقی عامل فشار خون، عامل سستی اراده، افسردگی و خمودگی، رکود فکری، تضییع نیروی قضاوت، ضعف نیروی بینایی ، درهم شکننده عواطف است. بر اثر گوش دادن به موسیقی آدم از ذکر خدا، دعا و نیایش لذتی نمیبرد و دائماً در افکار شهوانی و شیطان قرار میگیرد، اگر استماع موسیقی جزء همین محروم شدن از لذت نیایش و ارتباط با خدا اثر منفی دیگر نداشت، جا داشت که آدمی به این سمِّ مُهلِک هرگز نزدیک نشود و در این معامله زیان آور وارد نگردد. جوانان باید بدانند قلبی که دائماً صدای خواننده فاسد و خوش لحن در آن وارد شود دیگر جای خدا نیست ، دیگر مکانی برای معنویات نیست ، روح آدمی به گونه ای است که نمیشود دو چیز متضاد را در آن جای داد. 《الغِناءیُنبِتُ النِفَاق فِی القَلبِ کَمَا یُنبِتُ الماءُ الزرع》(موسیقی میرویاند نفاق را در قلب همانگونه که آب کشاورزی را میرویاند.) پس وقتی که طبق این دلایل موسیقی حرام شد، خود به خود به دنبال آن چیزهای وابسته به موسیقی حرام میشوند.
ادامه بحث رقص; خب به جز اینها رقص گاهی باعث نمایان شدن عورت و حجاب میشود. گاهی باعث مخلوط شدن( قاطی شدن) زن و مرد میشود که این خود نوعی بی شرمی و بی حیایی و فساد و تباهی در جامعه است.
رئیس انجمن شهر《کوتابارو》مرکز ایالت《 کلانتان》مالزی، رقص و آواز را ممنوع کرد و ایشان گفتند: مقامات دولتی معتقدند رقص و آواز منجر به رفتارهای غیر اخلاقی میشود.
از جمله ابزار تهاجم فرهنگی، استفاده از هنر و بلکه میتوان گفت ; سوء استفاده از هنر است. گرچه هنر واقعی خود امری مقدس است ، اما گاهی این امر مقدس وسیله ای برای رساندن ناپاکان به امر نامقدسشان میشود. آنان سعی میکنند آب زلال هنر را به میکروب فساد و شهوات مخلوط کنند و آن را به نام شربت گوارا به کام جوانان سرازیر نمایند و در پناه هنر، هنر انسان بودن را از جوانان سلب کنند و به نام هنر،رقص ، ورزش های ناشایسته، موسیقی های مبتذل و فیلم های تحریک کننده و سایر نامشروعات را در جامعه رواج دهند و زمینه گرایش به فرهنگ غرب را فراهم سازند.
اما جوانان باید به این نکته توجه داشته باشند که هر فنی را نمیتوان هنر نامید و به آن پایبند شد،بلکه هنر واقعی آن است که در خدمت ارزش های انسانی و انسانیت باشد نه در خدمت شهوات و خواسته های شیطانی او،زیرا اگر هر فنی را هنر بدانیم،باید فن سرقت،آدم کشی، جنایت و کلاه برداری را هم هنر بدانیم و افراد سارق، قاتل،جانی و کلاه بردار را هنرمند بنامیم.
در آخر با یک آیه سخنان خود را تمام میکنم: 《وَِمنَ النَّاسِ مَنْ یَّشْترَِی لهْوَ الحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَنْ سَبِیلِ اللهِ بِغَیْرِعِلمٍ وَّ یَتَّخِذَهَا هُزُوًا اُولئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ》 «آیه ٦ سوره لقمان» ((و در میان مردم کسانی هستند که خریدار سخنان پوچ و یاوه اند تا با چنین سخنانی (بندگان خدا را)جاهلانه از راه خدا منحرف و سرگشته سازند و آنها را مسخره کنند. آنان عذاب خوار و رسول کننده دارند.))
